Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam enim adesse poterit. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
- Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
- Nescio quo modo praetervolavit oratio.
- Cur post Tarentum ad Archytam?
- Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
- Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.
Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;
- Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
- Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
- Eaedem res maneant alio modo.
- Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
- Hunc vos beatum;
- Bestiarum vero nullum iudicium puto.
- Bork
- Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
- Peccata paria.
- Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
- Primum divisit ineleganter;
- Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nos vero, inquit ille; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Quo posito et omnium adsensu adprobato illud adsumitur, eum, qui magno sit animo atque forti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere ac pro nihilo putare. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.