Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Bork Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Scrupulum, inquam, abeunti; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Id est enim, de quo quaerimus.

Nam aut privatim aliquid gerere malunt aut, qui attore animo
sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque
adipiscendis aut totos se ad studia doctrinae conferunt.

Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse
vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed tamen intellego quid velit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Quare attende, quaeso.: Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Bork: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Collatio igitur ista te nihil iuvat.

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Equidem, sed audistine modo de Carneade? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.